HISTORIA SZKOŁY

Zespół Szkół Ponadpodstawowych Nr 2 im. Tadeusza Kościuszki w Zamościu swoje początki wywodzi ze Szkoły Rzemieślniczo – Przemysłowej im. Tadeusza Kościuszki.

W 1919 r. Polska Macierz Szkolna utworzyła w gmachu Akademii Zamojskiej szkołę zawodową obróbki drewna i metalu, a w marcu 1920 r. staraniem Powiatowej Rady Opiekuńczej powstały „warsztaty rzemiosł dla dzieci ulicy”. Fundusze na ten cel uzyskano ze zlikwidowanego w listopadzie 1919 r. Zamojskiego Komitetu Ratunkowego. Na podstawie koncesji ministerialnej z 20 lipca 1921 r. szkoła przekształciła się w 4 – letnią Szkołę Rzemieślniczo – Przemysłową męską im. T. Kościuszki. W latach 1923 – 1934 była szkołą Ordynacji Zamojskiej, później – państwową. Posiadała wydziały: meblarsko – stolarski, tapicerski, krawiecki, rymarsko – galanteryjny, a od 1925 r. – rzeźbiarsko – meblarski, jedyny taki wydział w Polsce. Jej współorganizatorami i pierwszymi dyrektorami byli: ks. Józef Dąbrowski i inż. Edmund Niedziałkowski.

Uczyło się w niej zwykle ponad stu uczniów. Wyroby uczniów często prezentowano na różnych wystawach – w Lublinie w 1932 r., a nawet w Paryżu, gdzie pokazywano stylowe meble. Pochlebną opinię o szkole wyraził prezydent Ignacy Mościcki, który w 1927 r. i wpisał się do księgi: „Daj Boże najwięcej takich szkół”.

Szkoła przetrwała do 20 czerwca 1940 r., gdy została zamknięta przez niemieckiego okupanta.

Po wyzwoleniu Zamojszczyzny, z inicjatywy Stanisława Kawy i kilku innych nauczycieli, przystąpiono do jej reaktywowania. 15 sierpnia 1944 r. rozpoczęło działalność czteroletnie Gimnazjum Mechaniczne im. Tadeusza Kościuszki, kształcące w zawodach: metalowym, elektrycznym i drzewnym. Siedzibę ulokowano w kompleksie budynków wybudowanych w czasie okupacji jako baza remontowo – budowlana Powiatowego Zarządu Drogowego (niem. Bauhof) przy obecnej ul. Szczebrzeskiej 41. W październiku 1944 r. obiekty zajęła Armia Czerwona. Na stałe budynki przy ul. Szczebrzeskiej 41 wróciły pod zarząd szkoły od listopada 1945 r. na skutek interwencji marszałka Michała Żymierskiego. Od 1 września 1945 r. została upaństwowiona i przyjęła nazwę Państwowej Szkoły Przemysłowej.

Szkoła przechodziła dalsze etapy rozwoju. 1 września 1948 r. utworzono 3 – letnie Liceum Mechaniczne, Elektryczne i Drzewne na podbudowie gimnazjum. W roku szkolnym 1950/1951 zostało otwarte Technikum Mechaniczno – Elektryczne, które powodowało likwidację Liceum na podbudowie gimnazjum.

W roku szkolnym 1952/1953 w miejsce Państwowej Szkoły Przemysłowej utworzono 2 – letnią Zasadniczą Szkołę Zawodową (od roku 1957 naukę przedłużono do 3 lat). Dyrekcja Technikum Mechaniczno – Elektrycznego wraz z uczniami i nauczycielami przenieśli się do budynku dawnej Akademii Zamojskiej.

ZSZ posiadała 12 oddziałów z 548 uczniami i prowadziła naukę w zawodach: tokarz, frezer, ślusarz, ślusarz narzędziowy, hartownik i szlifierz. Dla potrzeb rynku szkoła wprowadzała nowe zawody: kowala, elektromontera, mechanika – kierowcę. Wśród uczniów przeważała młodzież pochodzenia chłopskiego i robotniczego. Uczniowie zamiejscowi od 1956 r. mogli korzystać z internatu.

W roku szkolnym 1965/1966 obok ZSZ otwarto 5 – letnie Technikum Mechaniczne na podbudowie 8 – klasowej szkoły podstawowej, a w 1972/1973 3 – letnie Technikum Mechaniczne na podbudowie ZSZ i 4 – letnie Liceum Zawodowe na podbudowie szkoły podstawowej. Szkoła została przemianowana na Zespół Szkół Zawodowych Nr 2. Kolejnym typem szkoły było utworzone w roku szkolnym 1973/1974 3 – letnie Technikum Mechaniczne dla Pracujących. Od roku szkolnego 1980/1981 Zespół Szkół Zawodowych Nr 2 zmienił nazwę na Zespół Szkół Mechanicznych. Wiodącymi zawodami były: obróbka skrawaniem, budowa maszyn, mechanik, naprawa i obsługa pojazdów samochodowych, mechanik pojazdów samochodowych.

W 2002 r. w miejsce Zespołu Szkół Mechanicznych powołano Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 2 im. Tadeusza Kościuszki. W roku szkolnym 2002/2003 uczyło się 1168 uczniów w 6 typach szkół: Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Technikum Mechaniczne, Liceum Profilowane, Liceum Ogólnokształcące, Technikum dla Dorosłych i Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla Dorosłych.

Obecnie Zespół Szkół Ponadpodstawowych Nr 2 kształci młodzież w dwu typach: technikum i branżowa szkoła. Posiada atrakcyjne zawody, dostosowywane do aktualnych wymagań rynkowych: technik mechanik – klasa wojskowa, technik pojazdów samochodowych, technik mechatronik, technik żywienia i usług gastronomicznych, technik reklamy,  a w branżowej szkole – mechanik i elektromechanik pojazdów samochodowych. Wysoką jakość kształcenia zapewniają doświadczeni nauczyciele.

Jako przykłady osiągnięć naszych uczniów w ostatnich latach możemy wymienić: zwycięstwo w ogólnopolskim w konkursie historycznym Fundacji Polsko – Niemieckie Pojednanie „Nasi bliscy, nasze dzieje, nasza pamięć” dla szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych w 2010 r., zwycięstwo w powiatowych i wojewódzkich eliminacjach Ogólnopolskiego Młodzieżowego Turnieju Motoryzacyjnego w 2012 i 2013 r. i udział w centralnym etapie Turnieju, uzyskanie kilku certyfikatów za pierwsze miejsce w konkursie „Smaki Zamościa i Roztocza” na Jarmarku Hetmańskim w 2012 i 2013 r.

1944 – 1946 Stanisław Kawa
1947 – 1948 Marian Bazylko
1949 – 1950 Stefan Litwin
1951 – 1952 Halina Podobińska
1952 – 1955 Tadeusz Fotek
1959 – 1975 mgr Wacław Frączek
1975 – 1988 mgr inż. Marian Wojtas
1988 – 1991 mgr Czesław Dycha
1991 – 2007 mgr Marian Gontarz
2007 – 2012 mgr Zbigniew Gniwek
2012 – nadal mgr Renata Chyrchała

WICEDYREKTORZY

1953 – 1954 inż. Wacław Kuty
1957 – 1962 inż. Ryszard Małaszewski
1963 – 1971 mgr Bolesław Hass
1971 – 1973 inż. Lucjan Duda
1971 – 1974 mgr Helena Grąbska
1974 – 1975 mgr inż. Marian Wojtas
1974 – 1975 mgr Krystyna Ślusarczyk
1976 – 1981 mgr Barbara Czerwieniec
1981 – 1999 mgr Feliksa Szpyra
1984 – 1991 mgr Marian Gontarz
1986 – 2007 mgr Zbigniew Gniwek
1993 – 1995 mgr Ludwik Sulewski
1995 – 2001 mgr inż. Tadeusz Szewczyk
1999 – 2012 mgr Renata Chyrchała
2001 – 2003 mgr inż. Mirosław Skóra
2007 – 2008 mgr inż. Krystyna Smyk
2008 – 2010 mgr inż. Piotr Nowak
2012 – nadal mgr Joanna Siemczyk